Lata trzydzieste XX wieku, małe miasteczko na południu USA. Atticus Finch, adwokat i głowa rodziny, broni młodego Murzyna oskarżonego o zgwałcenie biednej białej dziewczyny Mayelli Ewell. Prosta sprawa sądowa z powodu wszechpanującego rasizmu, urasta do rangi symbolu.
W codziennej walce o równouprawnienie czarnych jak echo powraca pytanie o to, gdzie przebiegają granice ludzkiej tolerancji. Zabić drozda to wstrząsająca historia o dzieciństwie i kryzysie sumienia. Poruszająca opowieść odwołuje się do tego, co o życiu człowieka najcenniejsze: miłości, współczucia i dobroci. Narratorką jest mała Skaut, córka Atticusa.
Opis z okładki
W powieści występują dwa wątki. Jednym z nich jest fascynacja dzieci tajemniczym synem ich sąsiada, który nigdy nie wychodzi z domu. Plotki powtarzane przez mieszkańców i dziecięca wyobraźnia sprawiają, że Artur „Boo” Radley urasta w ich wyobrażeniach do roli potwora i psychopaty. W rzeczywistości Artur jest od lat więziony przez sadystycznego ojca, który w ten sposób karze go za młodzieńcze przewinienie. Dzieci bezustannie usiłują zobaczyć sąsiada i przeniknąć okrywającą go tajemnicę.
W drugim wątku ojciec Smyk i Jema, Atticus, podejmuje się obrony Toma Robinsona, Afroamerykanina, który został oskarżony o zgwałcenie białej dziewczyny. Choć od początku jasne jest, że Robinson jest niewinny i padł ofiarą uprzedzeń i nienawiści na tle rasowym, biała społeczność Maycomb woli wierzyć kłamstwom dziewczyny i jej ojca. Rasizm i małomiasteczkowa ignorancja są główną przyczyną, dla której wiara Atticusa i jego syna w wymiar sprawiedliwości zaczyna się chwiać, jednak nadzieja na ludzką dobroć nadchodzi z niespodziewanej strony.
